ابتدا بهتر است توضيح دهيم که زوم فلاش چيست؟ زوم فلاش، مقدار پخش شدن اشعه هاي نور است و با منطقه ديد يک لنز در يک فاصله کانوني مشخص ارتباط دارد. در حالت TTL زوم فلاش به صورت خودکار طوري تغيير مي کند که تا حد ممکن زوم لنز را پوشش دهد؛ پس فلاش منطقه ديد (FOV) لنز را تا حد ممکن پوشش مي دهد. در اين حالت فاصله اي که نور آن را روشن مي کند تغيير مي کند. ضمناً تغيير زوم فلاش، شدت نور را نيز تغيير مي دهد. کنترل کردن و تغيير دادن ميزان انتشار نور همواره از نيازهاي عکاسان بوده است و در واقع همين نياز در نهايت منجر به افزودن گزينه زوم در فلاش ها شد. در هنگام استفاده کردن از گزينه زوم با دو گزينه Zoom out  و Zoom in  روبه رو مي شويد که Zoom out نور را در منطقه ي وسيع تري پخش مي کند، پس شدت کمتري دارد و Zoom in فوتون هاي نور را بيشتر به هم نزديک مي کند پس شدت نور افزايش و وسعت پخش نور کاهش پيدا مي کند.


لنزک – انواع فلاش: فلاش اکسترنال يا جدا از دوربين (off-camera flash)، فلاش روي دوربين (on-camera flash) و فلاش توکار يا داخلي دوربين (in-camera flash). عبارت فلاش روي دوربين به نوعي فلاش اشاره دارد که مي تواند مستقيما به دوربين متصل گردد. اگرچه به اين فلاش «روي دوربين» گفته مي شود، اما الزامي وجود ندارد که حتما به صورت فيزيکي روي دوربين قرار گيرد. فلاش هاي روي دوربين مي توانند، و اغلب اينگونه است که، به صورت جدا از دوربين (off-camera) مورد استفاده قرار گيرند. آن ها با فلاش هاي استوديويي و نور هاي ثابت که قرار نيست به صورت فيزيکي به دوربين متصل شوند (مگر در مواقع نادر به کمک روش ها و تبديل هاي پيچيده) متفاوتند.

شايد ديده باشيد که عکاسان حرفه‌‌اي، به خصوص در محيط‌هاي خارج از استوديو از فلاش‌هاي رو دوربيني که با نام‌هايي مانند Speedlite نيز شناخته مي‌شوند استفاده مي‌کنند. در اين مطلب قصد داريم مزاياي استفاده از اينگونه فلاش‌ها را بررسي کنيم و به اين موضوع بپردازيم که چرا حرفه‌اي‌ها از فلاش‌هاي رو دوربيني استفاده مي‌کنند و از همه مهم‌تر اينکه چرا براي پيشرفت در عکاسي به استفاده کردن از اينگونه فلاش‌ها نياز داريد. عکاسي در واقع هنر کنترل و بازي با نور است. البته نور هميشه به ميل عکاس عمل نمي‌کند و در شرايط مختلف ممکن است مجبور به استفاده از نورهاي مصنوعي باشيم. يکي از مرسوم‌ترين روش‌هاي کنترل نور استفاده از فلاش است.

چه زماني بايد از فلاش استفاده کرد

هنگامي که محيط عکاسي شما تاريک است، از فلاش استفاده کنيد

اگر محيط شما نور طبيعي زيادي نداشته باشد، بايد از فلاش استفاده کنيد. اين امر در مورد عکس هاي داخلي(Indoor) و خارجي (Outdoor) نيز صادق است. با تنظيمات فلش خود بازي کنيد تا مطمئن شويد که فلاش اثرات ناخواسته مانند قرمزي چشم يا سايه هاي عجيب را ايجاد نمي کند. استفاده از فلاش براي روشن کردن افراد در برابر محيط هاي پر نور. هنگامي در يک مکان پر نور قرار ميگيريد، فضاهاي داخلي(Indoor) و خارجي (Outdoor)، بايد از فلاش خود استفاده کنيد، هرچند که ممکن است کمي عجيب باشد. اما استفاده از فلش کمک مي کند تا سوژه نسبت به محيط روشن تر شود، در غير اين صورت امکان کم نور تر بودن سوژه نسبت به محيط يا حتي ايجاد سايه هاي اضافي در گونه ها و برامدگي هاي صورت وجود دارد.

تنظيمات مختلفي را مي‌توانيد براي عکاسي Outdoor با فلاش انتخاب کنيد؛ اما يک روش سريع و مطمئن براي اين کار به‌اين‌ترتيب است:

• دوربين‌تان را روي حالت M يا Manual قرار دهيد.
• سرعت شاتر دوربين را روي سرعت سينک فلاش قرار دهيد (مثلاً روي 1/250 ثانيه)
• دوربين را به سمت کادري که مي‌خواهيد سوژه در آن قرار بگيرد نشانه بگيريد (در اين حالت نبايد خود سوژه در کادر باشد)
• با تغيير ديافراگم‌هاي مختلف چند عکس بگيريد تا بهترين ترکيب نوردهي براي پس‌زمينه را به دست بياوريد.
• با انتخاب يک ديافراگم به‌عنوان بهترين تنظيم نوردهي براي سرعت شاتر انتخاب‌شده از سوژه بخواهيد در کادر قرار بگيرد. سرعت شاتر و ديافراگم دوربين‌تان را ديگر تغيير ندهيد.

تنظيمات دوربين

دوربين خود را در حالت دستي (M) قرار دهيد و سرعت شاتر را در 250.1 ثانيه تنظيم کنيد تا با نور فلاش همگام شود. مقدار ايزو را بر روي 100 تنظيم کنيد تا بيشترين کيفيت تصوير را داشته باشيد. براي شروع ديافراگم را بين f/8 و f/11 تنظيم کنيد. به اين ترتيب است که قطرات آب و گل واضح ديده مي شوند.   

براي عکاسي از نقاطي که داراي دو منبع مختلف نوري مثل سايه و خورشيد هستند نيز چنانچه از نورسنج اتوماتيک استفاده کنيد و يا نورسنجي را غلط انجام دهيد، نتيجه ي عکس چيز نامطلوبي خواهد شد. فرض کنيم که شما از چيزي مثل گلدان يا قاب عکسي که در جوار پنجره اي که نور آفتاب از بيرون به آن مي تابد و يا در ايواني سايه که خورشيد در چند متري آن قرار دارد بخواهيد عکس بگيريد. اگر ترکيب بندي عکس شما طوري باشد که قسمت آفتابي بخش زيادي از عکس را بپوشاند مطمئنا نورسنجي را براي آفتاب انجام خواهيد داد و به دليل اختلاف نوري شديد در اين دو منطقه سوژه شما (يعني گلدان، قاب عکس يا سوژه انساني و يا …) به صورت تيره وتاريک در عکس ظاهر خواهد شد.

کاربرد فلاش در عکاسي براي ايجاد جدايي يا تفکيک

يکي از ابزارهاي اساسي که ما مي توانيم براي دادن حالت سه بعدي به سوژه استفاده کنيم و بينندگان را قادر به درک عمق يا تفکيک و جدايي بين اشياء کنيم، کنتراست است. اين کنتراست مي تواند کنتراست فوکوس، شارپ بودن يا ميزان وضوح تصاوير و يا حتي يک تفاوت مفهومي باشد. همچنين مي تواند نور باشد. نور گرم در يک صحنه سرد، مانند نور زياد در يک صحنه ملايم، جدايي و تفکيک لازم را ايجاد مي کند. رنگ و کنتراست نور مي تواند سوژه ما را از پس زمينه جدا نشان دهد.

کاربرد فلاش در عکاسي براي ايجاد دراما (Drama) يا حالت دراماتيک

فلاش مي تواند سطح ديگري از کنترل را به شما بدهد. حتي مي تواند توانايي کنترل عالي روشنايي پس زمينه را نيز به شما بدهد. همانطور که مي دانيم، افزايش کنتراست، ماهيت دراماتيک بودن يک تصوير را افزايش مي دهد و ما مي توانيم از آن براي ايجاد يک حس و حال کاملا جديد براي تصوير استفاده کنيم.