سورئاليسم در سينما و عکاسي

دوران شکل گيري سورئاليسم تقريبا با اولين موفقيتهاي سينماي صامت همزمان است. با گسترش سينما در قرن 20 م بسياري از سورئاليست ها ، رسانه اي آرماني يافتند که مي توانستند با آن دنياهاي ديگر راکاوش کنند.


اعتقاد سورئاليستها

سينما را شيوه ي بيان شورانگيزي مي شمردند؛ وسيله انصراف خاطر يا "شگفتي آفرين" با نيروي تاثير گذاري که مي توانند فرد را براي لحظاتي از زندگي شخصي خود جدا کنند.
از اين رو سورئاليستها به صورت غير عادي به سينما مي رفتند: آنها وارد يک سالن سينما مي شدند و بدون توجه به دنباله و پايان فيلم بيرون مي آمدند و به سراغ سالن ديگر مي رفتند ، از فيلمي به فيلم ديگر بي انکه کوچکترين توجهي به سناريو فيلم داشته باشند و تنها به تصويرهايي توجه داشتند که جدا از زمينه ي روايي‌شان بهانه اي مي شد براي رويا و ساختارهاي خيالي.
آنها در ساخت فيلم نيز از مونتاژ براي ايجاد فضاي سورئال استفاده مي کردند. چرا که مونتاژ فيلم امکان مي دهد که زمان و مکان را به کلي زير رو کنند و واقعيت و خيال را در نمايشي محسوس در آميزند. من ري، هانس ريشتر، فرانسيس پيکابيا هنرمنداني بودند که با رويکرد سورئاليستي به تجربه گرايي در فيلم پرداختند. و رنه کلر و بونوئل نيز هر دو کارشان را با همکاري سورئاليستها آغاز کردند.
در اين ميان نمي توان از من ري Man Ray چشم پوشي کرد. وي که با نويسندگان و شاعران مترقي و آنارشيست در ارتباط بود، در سبک شعرآوانگارد تجربه‌ورزي کرده و فعال سياسي راديکال شده بود، و در جنگ جهاني اول در گروه داداي نيويورک عضو شده بود. من ري با الهام از نقش‌مايه‌هاي ماشين‌وار در آثار نقاشاني همچون دوشان و پيکابيا به کار پرداخت و تصاويري را بدون استفاده از دوربين ثبت کرد و آنها را «ريوگراف» ناميد. دادائيستي‌ترين عکس وي زماني شکل گرفت که در حال عکاسي مد بود. طبق گفته‌ وي: «به طور اتفاقي قيف کوچک شيشه‌اي، پيمانه و دماسنج را داخل سيني روي کاغذ خيس عکس گذاشتم، نور را لحظه‌اي روشن کردم، تصويري در برابر چشمانم شکل گرفت که سايه نماي ساده اشيايي نبود که معمولاً در عکاسي مستقيم ديده مي‌شود، بلکه فرمي واپيچيده و شکسته بخاطر عبور نور از شيشه‌اي بود که کم و بيش در تماس با سطح کاغذ قرار گرفته و در برابر پس زمينه سياه برجسته شده بود که کم و بيش در تماس با سطح نور چراغ سياه شده بود.» وي با اين کار اشياي معمولي روزمره را به چيزهايي رازآلود تبديل مي‌ساخت.

در اين سبک عکاسي زمان و مکان مفهوم واقعي خود را از دست دادند و احساسات هنرمند از بند سنت هاي قديمي رهايي يافت و حالات مختلف ذهني آدمي از قبيل رويا ، کابوس ، خواب ، و اوهام به تصادف ضمير پنهان فرصت خودنمايي پيدا کرد. در تمام حالات فوق « عنصر خيال » به عنوان برجسته ترين عامل هنري مورد استفاده قرار مي گيرد.

آموزش عکاسي سورئال با استفاده از گوشي هوشمند

امروزه يکي از نقاط قوت گوشي هاي هوشمند، دوربين آن ها مي باشد، به نحوي که شرکت هاي مختلف در تبليغ هاي خود براي محصولاتي که دارند، تاکيد ويژه اي بر قدرت دوربين محصول خود مي کنند. ما نيز همواره و در مجموعه هاي آموزشي مختلف سعي مي کنيم که به جنبه هاي مختلف عکاسي با گوشي هاي هوشمند بپردازيم. عکاسي سورئال اساساً نمايش تخيل غني يک طراح از موضوعات مختلف است که به تصاوير واقعي تزريق مي شود. از آن جايي که تصاوير خلق شده در سبک سورئال خارج از قواعدي است که در دنياي واقعي وجود دارد، ممکن است بسيار جذاب و لذت بخش باشد. با توجه با اين که عکس هاي سورئال وقايعي را به تصوير مي کشند که در دنياي واقعي تجربه نخواهند شد، تفاسير بسياري را از سوي تماشاگران به دنبال خواهند داشت که طراح با اين اثر خود قصد انتقال چه مفهومي را داشته است. اين چيزي است که باعث مي شود تصاوير سبک سورئال يک چالش براي طراحان و يک ماجراجويي جذاب براي تماشاگران باشد، و همه ي اين ها تنها در يک تصوير جريان دارد.

عکاسي مفهومي  Anna Vo

 عکاس و طراح Anna Vo عکس هاي فوق العاده مفهومي و ميني مال مي گيرد و کمي هم سبک سورئال را در کارهايش مي توان ديد.
اين هنرمند جوان مي گويد:  با نگاه کردن به زيبايي هاي دنيوي که  اغلب در مردم معمولي مي بيند خلاقيت خودش را شکوفا مي کند.پروژه عکاسي جديد او «خرده انساني» الهام گرفته از اجزاي بدن انسان است. او مي گويد که با شکستن قوانين مربوط به عکاسي بدن انسان، آرزو مي کند که حرکت، ارتباطات  فيزيکي، احساسات، و ديگر جنبه هايي که با هم يک فرد را تشکيل مي دهد کنار هم بگذارد.
اين هنرمند هم اکنون در رشته طراحي و اقتصاد مديريتي  در دانشگاه کاليفرنيا درس مي خواند. اگرچه تمرکز او بيشتر بر روي طراحي گرافيک است، اما او در روياهايش هميشه آرزو داشته که صاحب نمايشگاه هنري شود.

لقب تصوير سورئال به تصاويري اعطا مي‌شود که داراي قسمتي از واقعيت هستند؛ يعني يا تمام اجزاي آن واقعي‌اند يا هر قسمت آن به‌طور جداگانه واقعي هستند؛ اما اين واقعيت به نحوي دستخوش تغييراتي شده است که با عقل جور درنمي‌آيد. به‌طور مثال در يک تصوير سورئال، خورشيد واقعي است، انسان هم واقعي است، اما انسان در حال فروبردن خورشيد به داخل دهانش است؛ اين قسمت سوم است که باعث مي‌شود لقب سورئال به آن تصوير داده شود.اريک جوهانسن (Erik Johansson) يکي از عکاسان يا شايد بهتر است بگوييم يکي از متخصصان دنياي تصاوير سورئال يا غيرواقعي است. او آثار زيادي را در اين زمينه توليد مي‌کند و شايد با ديدن تصاويري که او منتشر مي‌کند با خود بگوييم که بله تصوير زيبايي است و حتماً با چند کليک نرم‌افزاري، اين تصوير ساخته شده است.

نقش طبيعت در آثار سورئاليسم
 

• در اين ميان طبيعت نيز عامل مهمي در مضمون بسياري از آثار هنرمندان سورئاليست مي باشد.
• ماکس ارنست براي مثال از پرنده در آثارش به وفور استفاده مي کند،
• در حاليکه سالوادور دالي گاها به نقاشي از حشرات و يا اشياء ديگري چون تخم مرغ مي پردازد،
• و يا خوان ميرو از فرم هاي جاندار غير معمول استفاده مي کند.

يکي از جذاب ترين موضوعاتي که در عکاسي هوايي با آن مواجه مي شويد، الگوهاي فوق العاده زيباي طبيعت است که هرگز از زمين قادر به ديدن آنها نخواهيد بود. شما با پهپاد مي توانيد مرز دريا و جنگل را همچون يک نقاشي سورئال در قاب تصوير بياوريد.براي عکاسي با دوربين ?? مگاپيکسلي بهتر است در فرمت RAW عکاسي کنيد تا بعدا بتوانيد تغييرات لازم را روي عکس اعمال کنيد. البته وقتي نور و هوا خوب است، عکس هاي فرمت jpg هم بد نيستند. وقتي در محيط کم‌نور عکاسي مي کنيد، کيفيت اين دوربين ها همچنان خوب است و به طور شگفت آوري مي تواند در ارتفاع يکصد متري از زمين، دوربين را ثابت حفظ کرده و هر نوع لرزشي را از بين ببرد. با پهپاد مي توانيد از بالاي دريا عکس هاي پانوراما بگيريد. در اين گونه مواقع بايد خلاقيت خود را به کار بگيريد تا عکس هاي ماندگار و منحصربه فردي خلق کنيد.